Her zamanki yerde oturuyorum,
Sahilde tek başıma.
Denizi seyrediyorum,
Ay’ı, dalgaları, yıldızları...
Ay etrafımı aydınlatıyor,
Isıtıyor içimi.
Yıldızlar gökyüzünü süslüyor,
Güzel bir elmas topu gibi.
Karanlığın sesini dinliyorum,
Bir melodi gibi geliyor kulaklarıma.
Aşk meleği fısıldıyor sanki,
Denizin dalgası da eşlik ediyor,
Kendimden geçiyorum...
Sonra sen geliyorsun aklıma,
Yüzün canlanıyor gözümün önünde,
Burada birlikte oturuşumuzu anımsıyorum,
Saçlarının rüzgârda dalgalanışını...
Güzelliğin güneş gibi aydınlatıyor etrafı,
Ay kıskanıyor karanlığın içinden.
Kokun dağılıyor etrafa rüzgârın etkisiyle,
Kayboluyor çiçeklerin kokusu.
Yokluğun acıtıyor içimi,
Karanlık üstüme üstüme geliyor sanki.
Ay’ın ışığı altında,
Hayâlin geliyor gözlerimin önüne,
Uyanıyorum Güneş’in doğuşuyla.
Kayıt Tarihi : 24.9.2004 16:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)