Aylardan Aralık kış mevsiminin doğuşu.
Odama geçtim oturdum masama seyrediyorum o yağan eşsiz lapa lapa düşen kar tanelerini.
Hiçbir şeye değişmem o beyaz örtüyü.
Elimde sıcacık,dumanları aheste aheste tüten kahvem.
Çok hüzünlü duruyor benim gibi,ne zaman baksam dışarıya işte o vakit sevgi doluyor içim dedim ya.
O eşsiz beyazlığı izlemek harikulade.
Bir an kesildi o seneden seneye yağan kar.
Baktım ki kahvemden duman çıkmıyor soğumuş.
Kahvemde benim gibi sevgi dolu sıcacık ve sevgi dolu iken sevdiği kış mevsiminde kış mevsiminin incisi kar dindi.
Benim sevdama olan sevgim gibi...
Yağız Efe Yetik 2Kayıt Tarihi : 1.1.2018 16:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yağız Efe Yetik 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/01/oturuyorum-kis-ile-bas-basa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!