Oturup ağladım bu gece

Oturup ağladım bu gece
Vara,yoka
Hüzün ağlayan buluta
Oturup ağladım
Şımarıcak kimsem yok yanımda
Özlediklerim hep uzakta
Bense kalmışım bir başıma

Bir kalp taşıyorum elimde
Bir gül var bahcemde
Kokusu burnumda serin
Serilmiş omuzlarına saçları
Güzel bir çocuk geçiyor sokaktan
Estikce rüzgar dalgalandırıyor saçlarını
Özlediğim biri geliyor aklıma

Hüzünlüyüm biraz
İçim buruk
Gözlerim biraz meylenmiş ağlamaya
Kaderimin iç çektiği yerdeyim
Bir buruk tebessüm olmuş yanaklarımda
Ayaklarım biraz yorgun
Yokuş olmuş sevdiklerim bana

Garip duygular içimdeyim yine buğün
Bir çocuk ağlaması var içimde
Kimse duymuyor
Ben hissediyorum sadece

Oturup ağladım bu gece

Şehrimin sokakları boşalmış
Enkaz var ilerde
Gözlerim nemini almış
Bir dem birikmiş gözlerime.

Güzel bir rüya görüpte uyanmış gibiyim
Biraz daha uyusam devam edermi
Rüyalarım hep bir bitik şiir gibi degil mi
Uyandım ve bitti

Ben bu gece biraz haylazım
Elimde kalem
Kalbimde umut
İçimde buruk bir sevinç
Çocukluğumu geri verin özlemişim

Oturup ağladım bu gece
Çocukluğuma
İçimde kopan fırtınaya
Elimde tutuşmuş sigaraya
Masamda duran hatıralara
Gidişini mazide izlediğim hayatıma
Oturup ağladım

04.10.2020
Şiir :Yrgn
Oturup ağladım bu gece