Otursak Bir Güzel Okusak Hayatı

Janet Kohen 1
113

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Otursak Bir Güzel Okusak Hayatı

I
Diyorsun ya
“Kaç zafer ilan ettin?
Kaderi/mi çizdin.! .
Senaryo/mu yazdın.! .
Düş perdemdin, son perdem oldun
Oysa sahnemin bütün koltukları boştu
Yazamıyorum…! Kıramıyorum…! Anlayamıyorum…!
Bana emanet ettiğin yüreğini
Sana iade ediyorum
Oyun bitti son perde
Oyunun finali hep aynıdır
Alkışlı/yorum”

II
“Hüsranlar milli ırmaktır
Okunmaz suların dili
Bize düşen bu ırmağın
Mesnevisini yazmaktır”
Otursak bir güzel okusak hayatı
Has bahçede harabe güller kalmasa yarınlara
Kara gömlekler giydirmesek karanlığın ertesine
Yaşamanın ateşe dair olduğunu anlasak
Düşlerin de gecelerden….!

III
Otursak bir güzel okusak hayatı
Ağaç kaşık sallamadın belki de bakır tavalarda
Varsıl ailenin şanslı çocuğusun sen
Bilinen nakitler hep yüzünü göstermişler
Çığlıklarını serpiştirmesen de topraklara
Bilinen vakitler sana hep hüzünü göstermişler
Belli ki sen de
Saçlarının taze ekmek gibi koktuğu saatlerde
Bir genel savaşın engelli neferisin
Zülüflerini yağmurlar taramış öksüz çocuklar misali
Ardımızda y/ananımız olmayacak sanma
Ölsek de yaşayacağız-yaşatacağız
Çakıl taşlarımız renk bulacak çevrende
Çakıl taşlarımız ışık olacak evrende
Övülmeye değersin gülüm
Gözün olmadı hiç yüksek hevalarda

IV
Otursak bir güzel okusak hayatı
Muştulu düşlere gebeydi geceler
Öyle diyordu sabır meleği
Ağ’aydı gündüzler, bey’di geceler
Alışkındık yağmurlara, güzeldi
Ve lakin şimdi biz
Uzaklarda, uzaklarda, uzaklardayız
Uzaklığın ölçüsü yok
Öyle bir acımasız mekândayız ki
Tuzaklarda, hallaçlanmış tuzaklardayız

V
Otursak bir güzel okusak hayatı
Yüreklerin başköşelerinde tafralı giyotinler olmasa
Gövdelerimizden yekinen umudun cinnet tadı
Yüreğimizin duvar diplerinde boynu bükük kalmasa
Masmavi bir iz bıraksak bilinen o vakitlere
Çingene’nin karı boşadığı saatlere
Romantik cellatlar olarak girmesek
Zeytin gölgeleri düşse tenha vakitlere

VI
Otursak bir güzel okusak hayatı
Turfanda hayaller, korku gibi çöreklenmese gözlerimize
Esmer ve donuk şiirler biriktirmese parmaklarımız
Güvercinler tünese pencerelerimize
Gözlerini ezberletsem gözlerime
Saçlarını uzatsam dizlerime
Martılar uçuşsa ellerimizde
Ağlama artık sus, melekler ağlamaz
Kefenler yakıştırmayalım, gecelerin ertesine
Alalım denize attığımız gözlerimizi
Firarilerin sığınağıdır oralar

VII
Oturduk bir güzel dokuduk duygularımızı
Kara gömlekler giydirmedik sevdamıza
Dedik ki bir ikindi vakti
Bu Sevda Bizim, Kimseye Bırakmayız

Ne zaman hicrana siftah eylesek
Yanıp yakılmadık, öz bırakmayız
Hissettirmeyiz hiç derya boylasak
Şom ağızlılara, söz bırakmayız

Felek hançerini, vursa yüreğe
Hüzün gölgesini, sarsa yüreğe
Yıllar tortusunu, derse yüreğe
Polyannadan kötü, yüz bırakmayız

Her yanımız olsa illet içinde
Yaşamayız asla zillet içinde
Yetmiş iki buçuk millet içinde
Kötü söylenecek, iz bırakmayız

Sözümüz senettir, zırvamız yoktur
Gönül dergâhında, zirvemiz tektir
İnsan evladına, pervamız çoktur
Sapı siliklere, toz bırakmayız

Harcarız bir ömrü, sevda yoluna
Tiryaki oluruz, hülya seline
Değişmeyiz asla, böyle biline
Bahar vermeyene, yaz bırakmayız

Kaleden sağlamız, yıkılmaz dağız
Kar, tipi, borana yenilmez deviz
Bulunmaz biz gibi bir çetin ceviz
Kargalara çürük, koz bırakmayız

Muhabbet görmesek, gözü şehladan
Bir haber gelmezse, deli beladan
Nemalanırız biz, türlü çileden
Nihavent çalacak, saz bırakmayız

Derdik demesine de, ne mi yaptık?
Öfkelendik bir güzel bozduk hayatı

Gözümüzdeki sular hicran nemidir
İçimizdeki ukde sefa demidir
Göğsümüzü sızlatan aşk matemidir
Kargışlama

VIII
Otursak bir güzel okusak hayatı
Eğri otursak ama doğru konuşsak
“Ayrılıklar bir hüzünlü ırmaktır
Anlaşılır mermerde suların dili
Bize yakışan, bu sevdanın
Destanını yazmaktır
Bize yakışan, bu sevdanın
Destanını yazmaktır”

Ne oyun biter ne de kapanır perde
Endişelenme sapasağlam duruyor yüreğin
Sırlanır asırlarca emanet ettiğin yerde
Oyunun finali can bulur ancak makberde

İki bin on iki Mart’ından beri
Gönül sarayından taşar gibiyiz
Gözlerin yüreğe şartından beri
Bulutlar üstünde koşar gibiyiz
Alkışlıyorum
Otursak bir güzel okusak hayatı

Celil ÇINKIR ve JANET KOHEN ortak çalışmasıdır.
3 Eylül 2012

Janet Kohen 1
Kayıt Tarihi : 3.9.2012 18:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Janet Kohen 1