Paris’e gideceğim
Oturmuşum yalnızlık dinlerim
Sobam sönmüş
Saatim durmuş
Sigaram bitmiş
Rakım yarıya inmiş
Telefonlar çalmaz
Paris’ten haber beklerim
Kaçacağım…
Oturmuş yalnızlık dinlerim
Defterlere hep yani satırı yazmışım
Anlıyorsun dimi
Ben yalnızlığı senden daha çok seviyorum
Hiç değilse seni özlemem için bir sebep
Sevmem için
Seni aklımda tutabilmek için…
Oturmuş telaş içinde yanıyorum
Malta kimlikli iki sormuş bugün
Kahvede beni
Kimdir neyin nesidir
İzimi nerden bulmuşlar
Pek tekin bakmıyormuş adamlar
İsim vermemişler
Paris’ten haber beklerim
Kaçacağım…
Oturmuş ciğerlerime nikotin damıtıyorum
Pas tutuyor göz kapaklarım
Uyuyamıyorum
Ellerim telefonlara uzanmıyor
Seni arayamıyorum
Tedirginim sana bir şey olacak diye
Korkuyorum
Kesin kararlıyım
Ömrümü senle paylaşmak istiyorum…
Oturmuş yağmuru izliyorum
Bir güvencin ıslanmış
Telefon telinin üzerinde
Üşüyor benle birlikte
Ağlamadım ben
Seni tanıdıktan sonra…
Oturmuş yalnızlık dinliyorum
Sen olmasan Paris’e gideceğim
Kaçacağım
Karar veremiyorum
Senin gelmeni bekliyorum…
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 15:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!