Oturmuş Şiiri - Mustafa Tonbul

Küsmüşte dünyaya söylemez dili
Çiçekli bahçenin kırmızı gülü
Her seher vaktinde öter bülbülü
Ayrılık hasreti zor olsa gerek

Her an köşelerden bakar ağlarım
Çoşkun sular gibi akar çağlarım
Kaybettin soysuzu yürek dağlarım
Sineyi bülbüle zor olsa gerek

Anlaşılmaz oldu verdiğin sözler
Bu garip oturmuş yolunu gözler
Aylar yıla döndü hep seni özler
Fani dünya bana dar olsa gerek

Uzaklara gittin görmem ki daha
Aşk ateşi sıcak senide ya ha
El sallayıp gittin göz baha baha
Bu yalnızlık bana dar olsa gerek

Yazıyor mustafa sıkıntı bitmez
Toz duman mekanın bülbüller ötmez
O mahsum bakışın hayalden gitmez
Beni şair eden yar olsa gerek