Oturdum insanlık sofrasına.
Önümde beş tabak vardı.
Birinde sevgi, birinde muhabbet, birinde Sadakat,
Birinde ahde vefa, birinde de vicdan ve merhamet vardı.
Hangisinden başlayacağımı düşünürken, kaşığımı sevginin olduğu tabağa uzattım.
İlk kaşıkta daralan ve boğulacak gibi olan gönlüm genişledi.
Öylesine genişledi ki, kemlik bilmeyen sevdalı gönlüm, bedenime sığmaz gibi geldi bana.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta