Oturdu…
Alçalmışlığın en alt katına,
Süzdü,
Beynin de düşünceleri toprağa.
Ne baktı gidenlere,
Ne,
Umutla bekledi geleceği.
Dinledi, taşlaşmış yüreğini,
Sadece, iniltiler duya bildi.
Korku sancısı,
Bütün aynalarda…
Zamanı aşamazdı ya…
Kesti parmaklarının hepsini,
Yükseklerden gelen giyotinle…
Yürümek istedi,
Geçmiş
Ve
Gelecek üstüne…
Yoktu ciğerlerinde bir nefeslik güç.
Sorumsuzca tüketti yürekler
Sevgiyi…
Bir adım ötesi
Bir adım geri,
Hemen
Hemen her şey belli…
Kayıt Tarihi : 22.12.2011 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!