Oturaklı İki Adam Şiiri - Abdulhamit Erk ...

Oturaklı İki Adam.
Masa dört ayak,
İki Er kişi altı oturak,
Yaşlar Kemale ermiş,

Görenler: yirmi beştir demiş,
Jilet kaydı tıraşlar,
Yüzler ay gibi parlak,
Giysiler ise İtalya menşe’iymiş,

Çorbası kebabı bahane,
Ödül vermek demek,
Gönüller bir oldu mübarek,
Zordur yollar meşakkatlidir,
İnsanı yönetmek ise bir erdemdir,

Şarap mahzende güzelleşir,
Dünyada içmesi keyfiyettir,
Misali sadece örnektir,
Haram edildiyse sebeplidir,

Helali beklemesi sabretmektir,
Öyle ya yıllar lazım meyve vermeye,
Aylar kışlar yağmurlar güneşler,
Zaman ile yeşerir büyür selvilenir,
Tohumu güzelse de tat verir bereketlidir,
Değilse ondan ne hayır çıkar nede fayda verir,

Ne gerek var taze iken,
Üzümü bekletmeye ,
Eziyet etmeye,
Helali pislik etmeye,

Kaynayınca ballı pekmezdir,
İnsan da böyledir işte,
Tecrübe liyakat vasıf,
Her kez olmuyor lider be Asıf,

İşte masada İki Er iki adam,
Bazen rüzgârlı fırtınalı,
Bazen ise Şen şakrak
Baş başa oturan iki oturaklı ADAM.