Otur Şiiri - Şinasi Öztürk

OTUR

Yine rüzgarlandı gönlüm yelkeni,
Diyor ki; git bir limana gir otur...
Boşa el oğlundan minder bekleme
Mendilini taş üstüne sar otur.

Üç taştan bir ev kur dışarda kalma
Gönül aşk evidir habersiz olma
El elden üstündür kendini salma
Ayağını topla, biraz dar otur.

Elden gelen öğün olurmuş sanma
Cömert gördün diye asalaklanma.
Tenhalarda bir köşeye saklanma
Halk içine karış, aşikar otur

Şinasi’m der; fazla söze gerek yok
Anlayana yeter, saza gerek yok
Aşık usandırır, naza gerek yok
Buyur edildiğin yere var otur