Otur Şiiri - Aşık Akif Timurhan Zevraki

Dalma deryalara pişman olursun
Salına şükret de gölünde otur
Muallakta kalıp mutlak ölürsün
Dalına şükret de gülünde otur

Zır mı ettin acep sendeki sırrı
Tükettin mi yoksa koskoca kırı
Ne yala koşarsın ey aptal arı
Gülüne şükret de balında otur

Bu tekneye tekme vuran ey teres
Terbiyesizlik etme düşün biraz
Hangi ata koymuş böyle bir miras
Ölüne şükret de ilinde otur

Böyle mi olurdu töresi Türk’ün
Ayrıldı meramın bölündü ülkün
Ayık ol ki kardaş sırada mülkün
Miline şükret de kumunda otur

Dağlarına sarıl bağların darsa
Yurdunda kal yavrum çok aklın varsa
Senin nen gerek Fransa’da arsa
Selana şükret de sılanda otur

Hazine doludur hep yanın yören
Dikene dayanır gülünü deren
Ağlıyor ırmağın inliyor deren
Seline şükret de sulunda otur

Mermerlere mühür kazmış tırnağın
Ustan mı oldu o eski çırağın
Bu hoş havasıyla şu hür bayrağın
Şalına şükret de alında otur

Tıpkı çökelek dolmuş bir tuluğa
Yahut neden şiştin döndün culuğa
Son ver artık sen bu boş yolculuğa
Koluna şükret de dolunda otur

Bir taşta atayım devlet göçüne
İster hoşa gitsin ister gücüne
Koltuk batıyorsa eğer kıçına
Kuluna sükret de kolunda otur

Varanın biridir öpenin bini
Bendeki yalansa sendeki hani
Forsun fazla amma foterde fani
Falına şükret de folunda otur

Arslanlar yurdunda tilkiler yatar
Ne ettiysen ettin artık gel yeter
Sanma siyah kâhkül bir daha biter
Keline şüket de külünde otur

Dolanma be dostum diyar be diyar
Bekleyenler elbet olur bahtiyar
Erli geçli gelir geçer nazlı yar
Yılına şükret de yolunda otur

Vallahi olursun beterden beter
Tarlana bakmazsan dikenler biter
Berlin’in koltuğu kıçına batar
Kılına şükret de çulunda otur

Almanın markı Arabın dinarı
Vallah değmez köydeki kör pınarı
Gölge vermez bize elin çınarı
Çalına şükret de çölünde otur

Saplandık karaya saptık girdaptan
Neylesin Zevraki acemi kaptan
Belli ki kadir olamıyor zaptan
Halına şükret de yalında otur