Ötüp Ötüp Kaçmalıydı Şiiri - Kadir Ercik

Acıların umutları terkettiği bir gündü,
Yüreği tekrar tekrar kanatan da neydi,
Ayrılık mı yoksa,
Eğer kanatan oysa,
Trenlerin acı çığlıklarıyla kaçıp gitmeliydi,
Göçüp giden bir sılayı gurbet bilmeliydi,
Ölümsüz aşkların yitirildiği bir günü,
Bilmeliydi ayrılık, kaçıp gitmeliydi

Aşk bu,her şeyi bilmeliydi,
Sevgiye doruk bir rüyaydı,görmeliydi,
Ayrılıklar hep umutlarla büyümeliydi,
Yüreği uyutan bir masal gibi miydi,
Söylemeliydi kuşlar bana,sormalıydım,
Ayrılık neydi,
Yoksa terkedilmiş bir şiir miydi.

Ürkek kuşlar,konmalıydı düşlerime,
Umut pınarları akmalıydı gönlüme,
Acılar ufukta büyüyen Gül olmalıydı,
Sokağa terk edilmeliydi hüzünler,
Sokak lambası altında üşümemeliydi,
Ağlamamalıydı ceylan bakışlı gözler.

Ay ışığında yapraklar uçmalıydı,
İnmeliydi gökten masum bir kuş,
İçindeki acı feryadı duyurmalıydı,
Kanat açıp ufku uzak şehirlere uçmalıydı,
Böyle bir sonbahar akşamında,
Gelip senin pencerende,
Ötüp ötüp kaçmalıydı.