Ah şu dağların eteklerinde koşan,
Bir atım olsaydı altımda coşan.
Bir otağım olsaydı bacası tüten,
Bir elmam olsaydı kızılın'dan.
En derin ve en inceden bir yol,
Ben giderim, dostlar gider, bitmez.
Kimi zaman altaylar'dan geçer yol,
Kimi Ötüken'den geçer bilinmez.
Ötüken'e sürerim atımı ırmaklara,
Su içerim atalarım'ın diyarından.
Altın'dan değerli suyu içtiğim an,
Benim ruhum uçar zevk-i hülya'ya.
Yaylalarında koyunlarımı otlatırım,
Yemyeşil otlaklar, binbir çeşit arılar.
Vadiler arasında bağırışır kurtlar,
Ve ben ruhumun derinliklerine dalarım.
Günler, aylar, yıllar, asırlar geçer. Hatta;
Bin asır sonra hatırlarım ayın Haziranın'da.
Derim ki: benim bir hayalim vardı; Ötüken.
Derim ki: hayal değil, gerçek hedef Ötüken.
25/06/2020
Eren KoçdemirKayıt Tarihi : 22.7.2020 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!