Ötüken Şiiri - Cihan Mafer

Kutlu bağrında büyüdük savaştık
Yagı dağ gibiydi, yılmadık aştık
Coşkun su gibi bendimizden taştık
Geçmişim gönlümü çeler Ötüken

Sende nice gökçek yiğitler yatar
Görklü toprağın birçok canlar yutar
Yüce ırkımız içinde il tutar
Yıkıldı kurulan iller Ötüken

Tanrı'ya alkış tuttuk kucağında
Çaşıtları öldürdük bucağında
Kandaşımla ısındık ocağında
Tabiatın bizi biler Ötüken

Kırk bagatur idik emdi kaldık on
Irkdaş kanı dökmeye verelim son
Yıkılsın aradaki Ergenekon
Öfkem demir dağı deler Ötüken

Çin itleri üzerine üşüştü
Atalarım senin için süngüştü
Senin uğrunda hepsi yere düştü
Yazgı Türkleri mi siler Ötüken?

Kurganlarda yatarlar sıra sıra
Balbalları dikilmiş üstü kara
Kahramanlıklarını burda ara
Ögyurda tohum ektiler Ötüken

Bizleri her tarafa saldı kağan
Yardımını esirgemedi Oğan
Kendi ırkımızdan koptuğumuz an
Özge yerlere çektiler Ötüken

Tanrıdağ özlemi dinmez içimde
Bu derdin devası yoktur hekimde
Şimdi hangi yaban eldedir, kimde?
Ayrılık, derdim eşeler Ötüken

İşte gün karardı hayale daldım
Yine sana hasret, gurbette kaldım
Sensiz yaşamaktan artık bunaldım
Gönlüm kavuşmayı diler Ötüken

20.02.2022