Gözlerimden akan yaşlar süzülür yaprak misali
En derin yerimden, yüreğimden çıkar
Bir söz bırakırız, baş yapıt emsali
Yaprak döken tek mevsim, değil sonbahar
Her geçen saniye bir parça kopar
Kırılan bedenlerin, her hücresinden
Sıcak bir yürek onu baştan sarar
Çıkana dek kötü kelam, tek nefesinden
Islanan yanakların artık önemi yoktur
Çünkü alışmıştır, yağış yoksa, kurak
Bir insana bin insan çoktur
Bir insana bir insandır tek durak...
Kayıt Tarihi : 15.3.2020 13:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!