Otopside Nasıl Kanar? Şiiri - Oğuz Ateş

bu morgdan bozma amelyat masasında Neşterlere dönen ürkünç dudaklarınla
Bıçakların keskinliğini göğüskafesime saplayıp kaldın ve
cerrah ustalığıyla göğüskafesindeki kalbi rahminden kürtajlayıp aldın
ve beni otopside kanayan hoyrat bir kadavra gibi,
göbekkordonuyla boğulan gamlı ceninler gibi; hiçliğinin rahminde kontrpiye bıraktın..
o günden beri otopsi defterinde yara koleksiyonları yapıyorum;
ve cerahatlı yaraları ecnebi dillerinden Türkçeye tercüme ediyorum.
Doktrinel kayıtlara geçen katliamlarda; failce katledilmiş maktüllüğümle meşhurum
Adın; beynimi milimetrik dağıtan şarjörlerce tahribatçı bir kurşun!
Beyin parçalarım kafatasımdan saçılıp tümörlü kanserlere bulaşıyor..
Kanserojen dizelerim hırçınca organizmaya dağılıyor; Metastazla
sıçrayan Kanser gibi hücrelerimi işgal ediyorsun! ağrılı bir operasyonda ağır ağır kanıyorum;
Morgların ve neşterlerin ürkütücü laneti bu gamlı otopside sürüp giderken
Elektrikli bir kalp tıbbi teçzhizatlarla göğüs kafesimden alınırken orada
geriye neşterle parçalanmış kadavra bir kalp kalıyor otopsi masasında!
ve hafızanın kadrajında fiyakalı bir flashbackle beliriyor bu hayal;

Sahi bir kadavra otopside nasıl kanar?