Toprağın sardığı o yaşlı beden
Neler yaşadı onca evvelden
Elleri yetişip tutsa yeniden
Ömrünün baharı olsun isterdi
Her bahar yeniden çiçekler açar
Karlar eriyip dereden akar
Yaz gelip çatınca meyveler toplar
Ömrüne vefa dualar eden
Evlat dediğin eloğlu olmuş
Karnını deşerken zevk ile dolmuş
Hidayeti kaybeden tek bir oğulmuş
Edilen dualar hep yalan imiş
Evlerin önünde bitmez laleler
Babanın oğula dediği sözler
Merhamet dilenir duada eller
Kaçıncı ölümdür bilinmez derler
Tülay Oğan
Kayıt Tarihi : 9.2.2020 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Babadan oğula kalan bir nefret :(
evet haklısınız
üzüntülü.
..
Kıymetli yorumunuz için teşekkürler
..
TÜM YORUMLAR (2)