Otopsi Şiiri - Alper Cankaya

Kör edesi bir güneş akıyor odamın esmer duvarlarına
Öldüresi bi kahır kokusu yastığımda
Yine yalnızlığa kalkıyorum, işte bir başka tükeniş yüreğim
Hadi hazırlan kayıplara karışmamız gerek hersabahki gibi
Kimseleri görmek istemiyorum yalnızca sen ve ben
Yok olalım sanki hiç olmamışcasına izimiz kalmasın toprakta
Ve kokumuz dağılmasın rüzgarla
Diyorumya kimse olmasın yalnızca sen ve ben
Yarın yazmasın takvimlerde bugün ayın kaçı kimin umurunda?
Tedirginlik tellerim kopsun telaş uyumasın omzumda
Çelişkiler ölsün ve tüm pozlar yansın kendim olamadığın her resimde
İçelim başbaşa kadeh sesleri yankılansın isyanımın tepesinde
Uzak olsun benden fahişeler hissedilmeyim gezegenin en büyük kerhanesinde
Para yenilsin iyi kazansın kötü ezilsin artık kendi Tanrımın bünyesinde!
Ve rahatca kapansın gözlerim
Bir gecevakti leşime otopsi kırık hayatlar kahvesinde....