Otogar Şiiri - Anıl Eser

Henüz
Gün doğmamış bir gecede
Bazen başıbozuk bir nehir
Bazen dingin bir çay
Fakat her zaman günebakan gibi
Bekledim sabahı.
Gürültüler,
Konuşmalar susmazken hiç,
Kafamın içinden sıyıramazken seni
Yalnız
Tek ışığım ay iken
Karanlıkta
Geceyi aydınlatamazken ışığım
Seninle aydınlatmaya çalışıyordum
Karanlığımı
Gölgelerimden kaçıyordum çaresizce
Saat üç buçuğu geçiyordu

Uykusuzluk, bütün bedenime hapsolmuşken
Aklım, ve ruhumun her köşesi
Senin işgalin altında can çekişiyordu
Gece ilerlerken,
Akrep yelkovanı kovalarken,
Rüzgar titretirken yaslandığım ağacı
Ruhumun zifirî derinliklerine
Prangalanıyordum
Saat üç buçuğu geçiyordu