05/04/1979 - Cihanbeyli/Konya
Kimi gelirken kimi de gidiyor, ölüm ve doğum misali
Nedir bu kalabalıklar, nereye gidiyor ki acaba bu ahali
Kimi yorgun, kimi üzgün ve de değişik her birinin hâli
Kimi tek başına ve yapayalnız, kiminin aklında vebali
Değişik sıfattalar, cins cins insanlar, her biri derdinde
Kimi kendinden geçmiş ve kimiyse yaşıyor kendinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta