Kars İstanbul otobüsü...
Karla kaplı bir gece yarısı ve uykuya dalmak için koşuşan yolcular…
Beş numaradayım, cam kenarında. Gözlerim ağrıyan boynuma ve belime rağmen kapanmak üzere… Ağır bir nefes kokusu, öksürükler, horlamalar, esnemeler…
Geceyi bölen bir fren sesiyle irkiliyoruz. Kimisi habersiz düş deryasında, bunu da biliyoruz.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta