Hatırlıyor musun, sana otobüste ilk rastladığım günü?
Nasılda tutulmuştu nutkum.
Korku ve heyecandan titriyordum,
Sen de aptallaşmış, ürkmüştün.
Ben, kendimi tanıtnca, burun kıvırmıştın...
Ben de paniğe düşüp, susmuştum...
Eğer sen tekrar konuşmasaydın;
Ne cesaret bulurdum, ne de seni tanırdım.
Ne seni seyretme zevkine ulaşırdım,
Ne de sensizliğin acısına...
Kayıt Tarihi : 28.6.2001 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!