Otobüsler Şiiri - Yorumlar

Bekir Dalkıç
371

ŞİİR


10

TAKİPÇİ

Kimsesiz bir sokakta durdum ve dinledim sesini sessizliğin.
Kimbilir hangi parktı.
Üşüyordum gül gibi, tüylerim diken diken.
Yağmurlar yağyordu gözlerimden içeri.
Aylardan nisandı, ben küçüktüm, küşüktü dünya.
Yürüdüm sabaha değin donmamak için.
İyi bilir beni o çay bahçesi, oturduğum bank.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta