Otobüs gidiyor
gecede ilerliyor
başım soğuk camda
aklım uzak diyarlarda
hüzünlü bir terminale doğru
Otobüs gidiyor
şehrin ışıkları göz kırpıyor
sana yaklaşıyorum
içimde tuhaf bir yangın
öylesine geliyorum işte
Şimdi seninle
aynı havayı soluyacağız
bende içtiğin sudan içicem
yollarında bende yürüyeceğim
sevdiğin parkta uyuyacağım
Otobüs gidiyor
beni beklemesende
şimdi senin sabahın benimle aynı
aynı anda üşüyeyeceğiz
yağmur ikimizide ıslatıcak
Ekmeğimiz aynı fırından
pazarlarında dolaşırım dalgın dalgın
aynı lambanın altında aydınlanırız
elbette beni hiç görmeyeceksin
fakat otobüs gidiyor
Belki yanyana geçeriz bir sokaktan
hasta olursam gittiğin doktora giderim
otobüs gidiyor
gerçekte ben değil
düşlerim otobüste gidiyor
Otobüs gidiyor
bakma gelirim dediğime
gelemem gelemeyecek kadar asilim
çünkü sen gerçek değilsin
gerçek olamayacak kadar hayalsin
Otobüs gidiyor
yükü çok ağır
garip bir şairin kalbini taşıyor
ben ne yapayım otobüs
gidiyor işte
Otobüs gidiyor
belki seninle aynı rüyayı görürüz
otobüs gidiyor
gidiyor işte
zamana diz çöktüren
antalyaya doğru
Kayıt Tarihi : 25.8.2010 01:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!