Otobüs durağı Şiiri - Şenol Sönmez Gül

Bu durakta beklediğim,
Kim bilebilir belki sensin,
O otobüste olabilir;
Ama büyük ihtimalle sensin.

Bir otobüs geliyor Taksim’e,
Bir dolmuş gidiyor Eminönü’ne
Düşünmek bile çok acı,
Bir sen gelmedin beklenenler içinde.

Birkaç kişi daha vardı
Bu otobüs durağında
Onlar bekledi, beklenen geldi
Bir tek ben kaldım
Yoksa sen yolda mısın?

Beklet istersen beni bu yalnız durakta
İkimizi de kurtar istersen...
Bu yapayalnızlıktan.
Ağaçlar yapraklarını dökmeden
Kuşlar göçüp gitmeden
Her gün beni öldürmeden
Gel artık, ben otobüse binmeden