Otobüs... Şiiri - Ali Efeoğlu

Bir otobüse bindim gidiyorum
Yolculuk nereye,onu da bilmiyorum
Şoförün adına hayat demişler vakt-i zamanında
Dikkatli olmaya çalışsa da yolculuk esnasında
Yinede hoşumuza gitmeyen sürprizler oluyor yolda..

Kimi zaman,
Arabanın tekerleri yalan ve riya çamurlarına dalıyor
Kimi zaman ise,
Egoizm denen durağa uğrayıp yolcu kapma telaşında..

Bazen vefasızlık denen çukurlara düşüyoruz,
Bazende çıkar hesaplarıyla dolu bir dağı aşmaya çalışıyoruz..

Ve,
Yolculuğum devam edip gidiyor
Yalnız değilim otobüste
Çevrem,
Belli belirsiz bir sürü silüetle dolu
Uzun zamandır,
Kader denen uçsuz bucaksız bir ülkenin yollarındayız..

Her gördüğü,köye kasabaya uğramakta aracımız
Bazı yerlerde güzelliklerle karşılaşsakta
Bazı yerlerden ise bir an önce uzaklaşmak istiyor insan
Kimi zaman da,
Bilinmedik başka alemlerin otobüsleri sıkıştırıyor yollarda bizi..

Neticede,yıllardır hep beraber,
Kah sıcakta kah soğukta yolalıyoruz bu seferde
Şahsi yolculuğum ise yarım asırı geçti,
Ve halen devam etmekte..

Hayat otobüsü bizleri nerelere götürür bilinmez
Hangi duraklarda hangi yolcular iner biner
Kim hangi koltukta oturur,
Kim şoför kim muavin olur
Soruların cevaplarını da kimse bilmez..

Dileğimiz inşallah o ki;
Hep beraber güzelliklere diyelim
Ve,
Beraber yolculuk yaptığımız tüm kardeşlerimize
Kazasız belasız hayırlı yolculuklar dileyelim...

13.Ağustos.2010.izmir
Ali Efeoğlu