Otobüs Şiiri - Özdemir Yılmaz

O sabah yine büyük bir heyecanla
Yedi otuz otobüsüne bindim
İçimde büyük bir heyecan
Dokuz durak sonra
Yemyeşil gözlü
Sap sarı saçlı
Şirin mi şirin bir kızın
Otobüse bine bilme ihtimali
Bende büyük bir heyecan yarattı
Duraklar hızla azalıyor
Sabahın o karmaşası ve telaşı içinde
Şu an sekizinci duraktayız
Kapattım gözlerimi
Yalvarıyorum, beni duyan
Birileri olsun diye
Evet! ! ! ! ! ! ! ! !
Dokuzuncu duraktayız
Yüreğim kuş gibi çırpınıyor
Heyecandan kulaklarım tıkanıyor
Biranda
Gözlerim fal taşı gibi açılıyor
Görüyorum onu
Kumdaki çakıl tanesi gibi
Derin bir nefes alıp
Hayat bu olsa gerek diyorum
Aman Allah’ım otobüse binemiyor
Kahretsin !
Olamaz !
Ben sadece günaydın demek istemiştim
Otobüsün arkasına
Masumane bir şekilde bakıyorum
İhtimalleri başka bir güne bırakıyorum.

21 haziran 2003 eryaman- ankara