Aynaya baktım; O kadın ben miydim?
Kapısız duvarlar üstüne yaptığı resimler silindi diye küskünken hayata,
İmkansız kapılar üstüne şiir yazmayı deniyor şimdilerde.
Elinde tesbih yapmış tebessümü; hayatın getirilerine.
İşte bir yenisi...
Bu kez dolu dizgin bir at üstüne;
Savaşa kuşanmış.
Nasılsa ruhu avuçlarında zamansız.
Hak yolunda galiplik onunmuş;
Sol yanında taşıdığı bir garip sosyalist vicdanla
Aynadaki Monolisa misali ikiz suratlı kadından
Hangisi bendim, bana ne olmuş?
Kayıt Tarihi : 28.6.2012 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karmaşık ve gerilimli bir çatışkı şiirde egemeliğini kurmuş.
Dizelerdeki önad tümlemeleri sildiğiniz an bütün metaforlar eşitleniyor;özdeşe dönüşüyor.Onlarsız med/cezirler yok oluyor.Ve böylece şiirde geçmişten şimdi'ye taşınma yer değiştiriyor kilitlenme zamanıyla.
Ayırdındalıkla onu gerçekleştirme edimi arasındaki karmaşa çift koldan birbirine karışa karışa suluyor bu şiirin yüz hatlarını.
Gölgelik bir yerde duran anlatı ile tanışıyorsunuz okurken.
Okumak bir emektir.
Bu şiir okumaya değiyordu.
Çok kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)