Otobiyografi Şiiri - Bahadır Çakıltaş

Korkak, eskimiş bir adam;
Üstelik çirkin!
Ne sevgisinde sınır var;
Ne gitmelerinde kin…
İçinde saklanan binlerce yara;
Geçmişinden hediye.
Gömdüğünde sevdaları mezara
Kalbi de onlarla ölmesin diye
…
Yılgın, esrimiş bir yürek
Çaresizliği de caba
Gözpınarlarında kurumuş damlalar,
Aklında bir yığın “acaba”
Korkak, eskimiş bir adam
Üstelik çirkin
Ne hüznünde hudut var;
Ne heybesinde kin
Bilinmez, teselli bulur muydu;
Müşfik bir el, gözyaşını silseydi.
Hiç böylesine aşık olur muydu;
Güneşlerde üşüyeceğini bilseydi
…
Ne keşkelerinde hudut,
Ne vedalarında kin…
Bir adam; esrimiş, korkak
Üstelik çirkin…
…
Ben sevilecek adam mıyım?