Oto garlar Şiiri - Hatice Aksakal

İki yüzlüdür sevgili oto garlar,
Sevdalılar gibi ayrılanlar gibi....
Bir eli tutarken bir eli hep ayrılıkların ve hüzündedir...
İki yüzlüdür sevgili otogarlar
Bilirmisin, sen hayaleri,
Umutların takıp bir otobüs farına,
Her gördüğün yüzü gelecek diyerek sen zannetmeyi...
Gelmiyeceğini bile bile beklemeyi,
Sürekli açıp kapanan kapılaederken bir yanınra bakmayı...,
Bilirmisin sevgililim..
Bir yanın zikrederken bir yanında göz yaşlarını içine akıtmayı.
Şimdi otogarlarsan hızlıca ayrıldığını,
Bir yanın gelecek umuduyla kanadığını
Bilirmisin ey sevgili.ne ölüler kalktı bu şehirden,
Ardında ne ertenlemişlikler ne hüzünler bırakarak...
Ne ölüler kalktı bu şehirden
Hangi musalla taşına bırakarak tırnak izlerini,

Azrail in dostu olmayan elini tutarak...
Ne ölüler kalktı bu şehirden...
İki yüzlüdür sevgili oto garlar.
Sevdalılar gibi ayrılanlar gibi ve hiçte kavuşturamadıkların gibi.
Bir eli tutarken kavuşmanın verdiği sevinci,
BİR ELİ HEP AYRILIKLARIN HÜZNÜNDEDİR...
ONUN İÇİNDE OLSA HİÇ BİR ZAMAN SEVMEDİM BEN OTO GARLARI