Sen bülbül oldun, şakırdayayasın diye
Şimdi ağlıyorsun güle yâr yâr diye
Akıp giden o gözyaşların durmuyor
Derdin, acın bitmiyor bu çilen niye
Bülbül oldun, gül dalına konamadın
Günlerce için için o güle yandın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta