Ötede küskün bir kadın
Avuçlarında kırılmış kırk yılın sancısıyla
Ötede yağmur oynayan çocuklar...
Kadının göğsünde annelik miğferi
Ve matem kuşları gözlerinde
Geceye konar elleri
Hüzündür, hüzündür dillenir hoyratça dizeleri
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




öncelikle ayrı ayrı teşekkürü borç bilirim... açık yaralar üzerinde kanayan hikayelere ortak eyledim sizleri....
Yalnızlığa sessizliğe sarılmış ne çok yara var... Ötelere sığınan adamlar ve kadınlar...
Kutluyorum içtenlikle. Çok güzeldi...
Ötesizlik perdesinin arkasında kimsesizlik., yalnızlık., anlaşılamamak... Önünde milyonlarca kadın., erkek., çocuk figürü....
Kaleminize sağlık sayın Sedat Emrem...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta