Yüreğimde kurulmuş
hayat sarayı,
Rayları yüreğimde
gezdim orayı,
Yalan demem yaşadım
bu gerçek rüyayı,
Ben seçtim bu rüyada
ben ben olmayı.
Rüzgar olup estim
yelkenime kendim ben,
Nerden geldim şimdi
ben buraya diyemem,
Ne yelkenler geçip gitti
gözlerimin önünden,
Herbiri ayrı renkti
herbiri desen desen.
Gönlümün ummanında
bir yelken batsa,
Anlarım ki batan benim
onun ufkunda,
Bir yelken dost olup
bana yanaşsa,
Anlarım ki dost denen
iç içe ayna.
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Turan Emisa](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/12/otesi-yalan-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!