ağaçlar büyüyor,
kuşlar ötüyor,
mevsimler ard arda geliyor
peki ötesi yok mu bunun
-var
ötesi sen,
senin kokun cennetim...
çocuklar oyun oynuyor,
yıldızlar kaymaya devam ediyor,
herkes kısmetinin derdine düşüyor
peki ötesi yok mu bunun
-nasıl yok
ötesi sen,
senin varlığın cennetim...
ve zaman akıp gidiyor,
ölenler yaşayan içice nefes alıyor,
dum duma bir hayat konuşuyor
peki ötesi yok mu bunun
-neden olmasın
ötesi sen,
senin yaşam kaynağım olman cennetim...
meselci
30 ocak 2008,adı-yaman
Kayıt Tarihi : 2.2.2008 21:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!