yine ıslanıyorsun yine
ansızın bir yağmurla çıkıp
sokaklara, kırık bir yalnızlıktan
apansız uyanmanın durgunluğunda
zamansız dalınmış bir uykudan
çocuklar görüyorsun uzaktan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ötesini sorma git
kuruntu sıkıntı acıklı
ve hayat
bulduğumda kayıptı
aradığımda yok
ve öz
çıkarıp atamadığım/içimden
ve yazı
suda eriyen
................
benden de böyle çıkmıştı dizeler...Kutlarım saygıyla güzel bir şiirdi...Nurdan Ünsal
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta