Dalından kopan yapraklara özenip
Toprağa düştü annem güz rüzgarında
Mübarek ellerini bir meleğe uzatıp
Cennete uçuverdi bir Eylül akşamında
Şimdi tam bilinmez kimlerle beraber
Oralarda üşür mü, ne yer, ne içer
Ötelerden buraya gelmiyor haber
Ancak umutluyuz hayat sınavında
Annem de öyleydi, hep dualar ederdi
“Ey Allah’ım, bana cennetini ver” derdi
Alemlerin Rabbini her şeyden çok severdi
Şimdi mutludur elbet O’nun yanında…
02/12/2018, Kocaeli
Murat HoşözKayıt Tarihi : 2.12.2018 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!