Esaretten kurtuluş, ölüm denen hadise,
İmansız hayat şudur: Ruh beden de hapiste.
Gel meleğim al beni, al götür sevgilime,
Sadece iki cümle, nasip olsun dilime.
Sonsuzlukta sonum yok, sonsuzlukta ölüm yok,
Ölümsüz olmak için, ölmekten gayri yol yok.
Ömür dediğin zaman, olsa olsa kaç nefes,
En makbul olanı da, alacağın son nefes.
Dünya denen bu evde, O'nun misafirisin,
Çık git dese bu evden, sefilin sefilisin.
Kayıt Tarihi : 21.6.2005 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Nuri Gezmiş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/21/otelere-dair.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)