Ötelerde Şiiri - Burak Güven

Deniz kokusu geliyor burnuma
ötelerden,
Ötelerden yükseliyor çocuk sesleri.
-canım bu ne güzel ses!
Şefkatli bir anne çamaşır asıyor ipe.
-yazık küflenmiş çamaşır telleri.
Görüyorum, ötelerde.

Ötelerde bir baba eve dönüyor işinden,
Kasketi kapatıyor ela gözlerini.
-kestiremiyorum, kafası öne mi eğik yoksa?
Görkemli fakat demir atmış vapur gibi
Dumana boğuyor gökyüzünü
Ağzında ki mağrur cigara...

Ötelerde, ötelerde tüm bunlar.
Ötelerde hayat var,
Acı var.

Ötelerde seviyorum bir kızı,
Bekliyorum çıksın diye okuldan.
Ötelerde seviyor bir kız beni.
-Ben ikinizi birden sevemem ki!
Yazık oluyor gençliğime,
Nedendir bilmem
Yazıklar oluyor bana.

Ötelerde, ötelerde tüm bunlar
Ötelerde hayat var,
Acı var.

Ötelerde sonsuz bir galaksi,
Samanyolu deniyor adına.
-Ay ve yıldızlar neyimize yetmez,
Gerek var mı aramaya sonsuzluğu
Ötelerde?
Senin gözlerini anlatmak için
Hepsi aciz kalır.
-Biliyorum, cahillik ediyorum.

Ötelerde, ötelerde tüm bunlar.
Ötelerde hayat var,
Acı var.

Ötelerde toprağa düşmüyor
Zülfikar kuşanmış askerler.
-şikayetçi halinden, üzgün üzgün bakıyor.
Bir bayrak
Gönderin en tepesinde,
-'Ben yere düşmem' der gibi,
Nazlı nazlı dalgalanıyor.

Ötelerde yaşanıyor tüm bunlar!
Ötelerde veriliyor emekçinin hakkı!
Ötelerde öpüyorum bir kızı!
Ötelerde bakıyoruz gökyüzüne!

Öyleyse
Durmak neden buralarda?
Öteleri düşlemeliyim,
Dalıp derin uykuya
Ötelere gitmeliyim...