Bu hikaye sarıp sarıp başa dönüyor
Sen yine gün görmez pencerelerdesin
Dudakların soğuk, yüzün güneşi özlüyor
Kalmışsın, ötelerdesin, koyu gölgelerdesin
Ne konuşmayı istiyorsun ne de gülmeyi
Sessizliğin sokağının kaç nolu hanesindesin
Kanatların kırık ve bilmiyorsun yüzmeyi
Kalmışsın, ötelerdesin, koyu gölgelerdesin.
Kaş çatıp durursun o masmavi göklere
Bulutun yağmurunu sakındığı yerdesin
Ne su yürür, ne gün düşer çiçeklerine
Kalmışsın, ötelerdesin, koyu gölgelerdesin.
Kim bilir belki sabahlara bu küskünlüğün
Gecelerin uykusunu yitirdiği yerdesin
Ne yaşadığın biliniyor ne de bir ölüsün
Kalmışsın, ötelerdesin, koyu gölgelerdesin.
Kayıt Tarihi : 6.12.2020 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
06.12.2020
![Hüseyin Polat 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/06/oteler-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!