Bir otel odası, hem iki kişilik,
İki kişi vardı, yabancı üstelik.
Tanışıp ettiler, güzel bir sohbet,
Yatmak için zaman gelmişti nihayet.
“-Azıcık horlarım, vermem rahatsızlık,
Duyup da çalarsan hafifçe bir ıslık.”
Diyerek dalmıştı birisi uykuya,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
