Bir otel odasına döndü kalbim,
Gelen üç-beş gün kalıp gidiyor.
Her giden bir iz bırakıyor içimde,
İzleri silmek yine bana düşüyor.
Kolay da olmuyor izleri silmek,
Her gidenin bir-iki yıl acısı var,
Her giden sevilmiş,
Her sevilen acı vermiş.
Şu otel odasına benzettiğim kalbim,
Bir deprem de enkaza dönüşse,
Ve o izlerden eser bile kalmasa keşke,
Keşke bir yığına dönüşse biriken onca izler.
Keşkeler yine dilimde,
Bu sefer de kaybettim,
Her keşke de, yeni bir kaybediş,
Keşkeler sürdükçe,
Yeni izler silmeye devam edeceğim.
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/24/otel-odasi-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!