Otel odası Şiiri - Burçin Çelik

tabelasındaki harflerin bazılarının yanmadığı eski bir otelin odasından yazıyorum bunları sana
bir şarkı çalıyor sokakta melodisini şimdi tam hatırlamadığım
fazlaca efkarlıyım
çünkü hiç incitmediğim bir kalp tarafından darmaduman edildim
oysa ben babamın milyon kere suratıma vurduğu tokatlarda bile ağlamadım
Oturdum bir kaldırım kenarına iki bira içip kalktım
Bazı gecelerde de dualara sığındım
Çatlak betonlardan papatya bitmesini beklemekle geçti hayatım

zararın neresinden dönersen dön kâr sayılacak tek zarar intihardır sevgilim
Tabiki konumuz bu değil
Çünkü bu kalbimdeki arsız cinayetin şiiri
Şartların eşit olması için ölmeli ikimizden biri
Bu kahrolası otele gelmeden önce
Bana kalın bir ip aldım, bir halat ipi
Sana da en keskin bıçağı aldım sapı da çiçekli
Nasıl olsa yaşamak kadar acıtmayacak bu intihar ikimizi

Ama koli bandını unutmuşum gelirken bindiğim takside
Bağıracak tek bir şey de kalmamıştır zaten içimizde
O devasa sofrada tek başına oturan bir çocuktum ben
Yüreğimin yanık kokusunu alır diye de pek Yanyana gelmezdim annemle
Ufacık ayaklarımla mayına basmak isterdim okuldan dönerken eve
Çok da akıllı bir çocuktum oysa
On üçe kadar soluksuz sayabiliyordum mesela İngilizce dersinde
Ayrıca cinnet kelimesini de cümle içerisinde kullanabilirdim gayet Türkçe de

Benim filmim böyle bitmemeliydi diyorum sürekli kendime
İlla ki göğsümün daralıp patlayacak gibi olduğunu biliyordur rabbim de
Meğer kaldırım kenarında oturup beklemek boşunalığı beklemekmiş sadece
Boşver gitsin çocukluğumu şimdi, neyse
Bu travmalar egzama zaten bu bıkmış bedenimde
Ölüm artık bana kısacık bir mesafe

Boşu boşuna kaldırmayalım ellerimizi hiç bir caddede
Hiç bir taksi durmaz artık bu sokaklarda bize
Buruşturulup atılmış sigara paketinden farkımız yok
Sadece tekmeleyerek anlıyor insanlar , taşacak kadar dolu olduğunu içimin de…

Hangi şarkının hangi melodisinde tınlatırlar seni bilmem de
Benim ölü bedenim tarihe konu olacak bu eski otelde…

Burçin Çelik