Otel Odası Şiiri - Mehmet Konuralp Yılmaz

Ben bir otel odasında bıraktım mutluluğu
Hem de baya bildiğin kendi ellerimle
Hem de bir daha görmeyeceğimden habersiz
kurşunlamalı semazenlere laf edenleri

Her bir zorlukla beraber iki kolaylık
Bana isabet bile etmez artık musibet
O kadar mı dipte o kadar mı çaresiz
Rıza dua imkansızlık ve yeniden doğan güneş

İçimde kaynayan mahşer, güller, gelgitler
Ruhumu yiyip bitiren çakallar ve itler
Ağaçlar bana doğru mu sallanıyor dertler
Senin bu şiiri okuma ihtimaline tutunuyorum.

Her bir yanımdan tutuluyorum sana şiirler
Filmin bittiği yerde başlıyor yine bir müzik
Müzik değil artık gürültü içimden gelenler
Ezik yersiz ve yerli hatta bazen mutsuzluk.

Biliyorum yok bi anlamı bu söylediklerimin
Senin bana saygın yok biliyorum biliyorum
Söylediklerimin bir anlamı yok biliyorum
Senin bu şiiri okuma ihtimaline tutunuyorum.