Otel odaları siyahlardan kızıllara doğru uzanır,
Çarşaf çarşaf yalnızlık numaralı kapılar,
Sessizliğin perdelediği sokaklara açıla durur.
Bir şişe devrilir bir anda,
Birbirinden bi haber bin bir yüz bakar aynı anda.
Çığlıklar böler geçer duvarları,
Ölüme yatan ruhlar, yatak da can çekişe durur.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta