Beyazlığı,
giderek sararan bir veda mektubu...
Üzerinde hâlâ
"evet" derkenki ter izleri.
Belki de aşk,
en çok
içinden çıkılmadığı zaman
gerçekti...
Artık her gece, dolap kapısını
rüzgâra açık bırakıyor ...
Belki biri gelip
o askıdaki boşluğu
giyer diye...
Kayıt Tarihi : 26.4.2025 06:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!