Ötekinin Dönüşü I Şiiri - Kemal Değirmenci

sarışın uzun boylu bir kızcağız
çıktı/büyük londra otelinden
biz anadan doğma üsküdarlıyız
biliriz elbet kimin vapuru nereye gider
bardaktan boşalırcasına boşalıyoruz
kallavi yokuşundan
eğer biri bizi tutmazsa/ey-erlerimizden

aynaya bakıyor/ayna yalan söyler mi?
onunda hakkı benim ceplerimde ellerini ısıtmak
çünkü iyi bilinir/iskelede gidenlere kalkmış
bir el olmaktan farksızdır artık/yalnızlık kalmak
durma! yalnızlığa bak/aynaya değil!
belki uzakta bir el görünür

(ne çıkar bir ip kadar uzun sürmese asılmamız darağacına)

biraz daha uzaklaşsak/eminim ufukta martılar görünecek
ve sen/bu ülkede özgürlüğü dahi aklından geçirebileceksin
krizantem çiçekleri de geçecek aklından/kasımpatları da
belki bir düşüncenin içinde/kısacıkta olsa sevişebileceğiz

(sonra kalkıp/saçlarını tekrar örttüğünde/
benim güneşime de kilit vurulmuş olacak)

dün/yani o mağlum ayrılığın olacağı gün
ellerini usulca, bir eşyayı başka bir yere taşır gibi
kırmadan/omuzlarımdan indirip iki elimin arasında
sessizce son kez ovuşturduğum gün
benim ellerime de prangalar vuruldu

(sanma gittiğim yerde seni unutacağım)

açılsa bir pencere/sanki o içinden geçecek
yer yarılsa ben/yerin dibine geçeceğim
bir türlü karşılaşamayacağız
bu yer - gök belki de bize yetmeyecek
biz birbirimize hiçbir zaman yetmeyeceğiz
yetmek/bize artık yetim bir duygu gibi gelecek

sarışın uzun boylu bir kızcağız
kızcağız dediğime bakmayın/n'olur
boynundaki kurdale kadar yalnız
bir o kadar da kalabalık/akşama doğru
nerden başlasak soyunmaya
bir ağaç kadar uzun sürmez soyunmamız
sonbahara