Ötekiben Şiiri - Ramazan Ateş

Ben o eski ben değilim artık.
Ağırbaşli babacan.
Bende beni tanımıyorum artık,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Dersler verirdim eskiden,
Nutuklar atardım.
Daha ağırbaşlı, örnek yaşayan,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Bazen çocuk gibi gülüp oynuyom,
Bazen yaşlı gibi halsiz kalıyom.
Delimiyim divanemi soruyorum da bazen,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Sohbete otursam sözüm tükenir.
Bir işe başlasam özüm tükenir.
Ben mi değiştim, yoksa değiştimi zaman?
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Ne ağırlığı var şimdi sözümün,
Ne o güçlü bakış gözlerimde.
Ne de kaldı dizlerimde derman,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Yaşlandım tamam da, boşluğa düştüm.
Bir anda bu hali düşünmemiştim.
Aniden seksene, doksana varan,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Yaşayan ölü derler duyardım,
Gencim ben diye bıyık burardım.
Bilmedim böyle hızlı geçsin zaman,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Keşkeler ne çare, pişmanlık ne fayda?
Ömür tavşan gibi geçti yamaca.
Acıyorum sevgisiz geçti zaman,
Şimdi bu bendeki öteki Ramazan.

Enschede, 10.08.2010