Öteki Yarım Şiiri - Nigar Erkoçoğlu

Mavi dağlarda bozulmamışken karın ütüsü
Eleme bulandı güneşin kızıl örtüsü
Sel çekilip dürülmüşken yeryüzü
Kaygılar saçıyor alev alev gökyüzü

Çakıl taşları dibe vurmuşken çılgın denizlerimde
Dağları yüklendim, yürürken nar gibi ateşlerde
Yosun tutmuşken duruluğum pınarların gölgesinde
Saçlarım yanıyor, savruluyor dehlizlerde

Kökünden sökülmüş taze fidanken,
Zifir karanlıklardan kopup geldim ben.
Sırtımda boncuk boncuk terler soğumamışken,
Gözlerim umutsuzluğu hapsederken,
Sensizken, habersizken,
Ürkek bir ceylan gibi çıktın yamacıma!
Bir sevdayı türküleyerek girdin puslu penceremden
Akşamım aydınlandı, karanlığa karıştı acılar birden
Çarpıştı kabına sığmayan öldürücü arzular
Alev aldı tepeden tırnağa yalnızlığı giyen kuytular

Karşı koymak zamanı değildi aşka
Karşı koymak zamanı değildi sana

Adımı yazarken gökyüzüne ellerin,
Sürüklenirken peşin sıra emellerim,
Heyecanım güvercin kanadından aktı
Kilitli sandık, yüreğinde taşıdığın anahtarla açıldı
Uzadı düşlerim, uzadı gerçekle kucaklaştı
Yaşamak seninle varolmaktı,
Özlem yokluğunda savrulmaktı,
Aşk bedenine dokunmaktı,
Ölüm seni unutmaktı...

Bulutlar titrerken, şimşekler çakarken,
Yağan yağmur toprakları yıkarken,
Sen gelirken,
Kırarken kapılarımı rüzgârın
Anladım, yaşamak senin öteki adın
Anladım, sen benim öteki yarım...

14 Ağustos 2005