Öteki Yarım Şiiri - İlknur Kavrar

Şimdi baktım da ela gözlerine,
Evrenin ışı toplanmış,
Melekler yerleşmiş halelerine.
Bir de gülüşünü seyrettim:
Yeni doğan kokusu,
Bir bebeğin sıcaklığı,
Masumluğu bir çocuğun,
Ya da bir âşığın muzipliği,
Babanın koruyucu elleri,
Bir ana yüreği,
Bir eşin sahiplenişi…
Toplanmış,tek bir tebessüm olmuş,
Bakış olmuş,
Umut,sevda,gelecek olmuş.
Sonra dönüp ellerini seyrettim:
Mavi bir ışıktı adeta,
Dokunan elinden yüreğime akan.
Yaşam enerjisini,
Senden bana aktaran,
Güçlü bir ışık,
Evrenin sonsuz gücü…

Yine hissettim de derinden,
Bir daha sevdim seni.
Bir de baktım ki yüreğine,
Sen evrenin en değerli hediyesi,
Parlayan kırmızı akik…
Tanımsız bir ışık var gözlerinde.
Harlı bir ateşken sen,
Pervane etmiştin beni,
Işığına koşan,yandıkça
Yeniden sevdalanan.

İnsan neden sever yağmuru,
Bir kır çiçeğini,kardelenleri,
Bir aslanın vahşi cazibesini,
Gün ışığını,gurup vaktini?
İşte ondan sevdim seni.

Sen benim öteki yarım.
Hayatımın anlamı,
Sevdam,
Sen elmanın öteki yarısı,
Beni bütünleyen,
Kaderim,
Siyahımı beyaz kılan...