doğru zaman diye bir şey yoktur
üç çöl geçti kum saatinden
eski bir alışkanlık olarak bana doğru kanayan ne varsa seviyorum
o ‘’merhametin fazlası öldürür insanı’’ diyor
oysa biliyor, ne zamandır ölmüyorum
temkinliyim, yıllar var gizliyorum uykumu
gördüğüm ilk rüyayı da sildi belleğim
hayvanlarla koşmak ihtiyacı benimkisi
hayvanlara güneşi sormak
tabiatın da korkusu var mı diyebilmek meselesi,
onun gibi tedirgin bir oğlağı gövdemle yatıştırmak…
benzer sebeplerden doğmuşuz belli ki
gayet ortak suçumuz sayılabilir hayatta kalmak
aşkın gramerine uymak istiyorsak
gecenin karanlığına iz olana dek susmalıyız belki
yüzü bir taze yaprak; ağacın kandığı, yağmurun tutunduğu
beni öyle bırak, geri döndüğünde kimselerin bulamayacağı gibi.
Kayıt Tarihi : 13.9.2019 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!